O udarze cieplnym mówimy, gdy nasz organizm zaczyna reagować na przegrzanie - czyli nie jest w stanie odprowadzić zgromadzonego w nadmiarze ciepła. Udar cieplny jest szczególnie groźny u małych dzieci, osoby starsze oraz z dolegliwościami układu krążenia też są bardziej narażone. Oczywiście nie znaczy to, że ludzie "młodzi" nie mogą mieć udaru cieplnego. Dlatego ważne jest osłonięcie głowy przed bezpośrednim, długotrwałym nagrzewaniem lub kontrolowanie czasu przebywania na słońcu. I picie chłodnych napojów. Najlepiej oczywiście wody. Oraz stosowanie preparatów z filtrem - by uniknąć poparzenia skóry!
Udar cieplny - pierwsze objawy
Najłatwiejszymi do zaobserwowania objawami są:
- obfite pocenie,
- nudności i ogólne osłabienie,
- zachwiania równowagi,
- niewyraźna mowa,
- "mroczki" przed oczami, zaburzenia widzenia.
Dodatkowo mogą wystąpić:
- bardzo silne bóle i zawroty głowy,
- gorączka,
- dreszcze,
- przyspieszenie tętna,
- niekiedy suchość skóry,
- zwiotczenie mięśni,
- ogólny niepokój,
- nudności, a nawet wymioty,
- i oczywiście zaczerwienienie odsłoniętych części ciała.
Jak postępować przypadku wystąpienia udaru cieplnego?
Po pierwsze - udać się lub odprowadzić osobę do chłodnego, zacienionego i przewiewnego miejsca. Przy dużym osłabieniu należy ułożyć się w pozycji półsiedzącej. Pomocne są też chłodne (ale nie bardzo zimne) okłady na głowę i klatkę piersiową. Należy podać dużo chłodnych płynów do picia. W przypadkach poważniejszych - wezwać pomoc medyczną. A gdy, odpukać - doszłoby do zatrzymania krążenia - rozpocząć resuscytację krążeniowo-oddechową i prowadzić ją do momentu ustabilizowania pacjenta lub przejęcia poszkodowanego przez zespół ratowników lub lekarza.
Pamiętajcie, przy intensywnym nasłonecznieniu, szczególnie tuż przed południem i do około 14. - nie zaleca się przebywania na słońcu dłużej niż 20-30 minut. Potem przerwa w cieniu dla schłodzenia!
